stół, stołek, stolec, stolcoioać; stołeczny; stolica;
stół, stołek, stolec, stolcoioać; stołeczny; stolica; stolarz, stolarski(drew)', r 1500; stosować, 'uderzać, (dosłowne tłumaczenie niem. Tisch- dokładać, dobierać'; stosowny, stoler od Tisch, 'stół'), stolarka; stosowność; przystosoicywać; z niem. lik; stołowy; stolnik, podstoli; za-Stoss, stossen; u nas dość rozsze stole; stolnica; do stołować się: sto-rzono wartość: stosunek płciowy, stosun łownik. Prasłowo; tak samo u wszyst kowy, czego w czes. sztos ani śladu. kich Słowian; wartość pierwotne: obawa, straszyć, straszydło; 'stolica', 'tron'; gockie stols, niem. straszny; nieustraszony; strachaiło; Stuhl (lit. stałaś, prus. stalis, 'stół', strachować (15. wiek), strachowipożyczki od nas), co wkońcu wy sko, strachowity, strachliwy, strawodzą od sta-, p. stać. Inni wywo szywy (biblja); postrach,przestrach; dzili stół, Stuhl, od ścielenia, bo prasłowiańskie (u Łużyczan bez s-: 1 y t 518 stradać — *strobić S trach); cerk. strach, itd.: zgrubiałe stróż. Uchodzi ze względu niepol do strad-, p. stradać. skiego ru za pożyczkę z czes. sir áz, stradać, postradać, 'stracić'; straże, ale to nie rozstrzyga, skodawne stradza, 'szkoda, strata', roż takie ra, ta, zamiast ro, to, i w innych słowach zachodzi (poT. stradny, 'nędzny', t>stradniku nędz ny«, w legendzie Błażejowej około władać). r. 1400, »stradna jesień« (dalsze S t r ą g a , 'owczarnia', ód 15. wieku urobienie w rus. strast', 'męka', np. na Podgórzu od pasterzy woło Pańska); prasłowiańskie; por. strach, skich, oraz na całych Karpatach (słop. trata (?); cerk. slradati,strakdą, wac. rus. strunga); z rumuń. strungâ, strasf, rus strada, 'praca we żniwa', co wywodzą z albań. sztrunge, ale czes. posirádati, łuź. bez s-: tradać. i to słowiańskie (?, serb. struga); stradjota, stradejeta, 'jezdecka p. strząc i por. strąk. szata krótka', w 16. wieku (1552 s t r ą k , strączki (»groch w strącz i częściej); jak karwatka, bran-kach*), strączysty; u innych Sło denburka, rajtarka, katanka, prze wian nie 'łupiny', lecz 'kiści', 'ko zwana od żołnierza co ją nosił, rzonki'; u Serbów struka, 'rodzaj', włos. stradiotto (z grec. stratiótes):dwostruk, 'podwójny' (jak dwogub); 'żołnierz na żołdzie weneckim' (z Epi- u nas: stręczyć, stręczyciel, nastrę ru czy Albanji). czać, »co stręczniejsze zamki«, Leo